Evet çok acıli bir 6 ay geçirdim, hala acım biraz olsun hafiflemedi. Saskinim, küskünlugum bitmiyor , sorularım bitmiyor, ama hayat devam ediyor zaman akıp geçiyor ve çocuklarım için çok zor oluyor bazı şeyler... Küçücük kalplerinde korkuları kendilerine göre aciyla basedisleri var. Bazen düşünüyorum da yetiskinlere gore daha olgunlar. Ben bu 6 ay içinde aciyla basedebilmek için hep hobilerimle uğraştım, gündüzleri bu şekilde savarken başımdan, geceler cekilmez oluyordu benim için... Ne kadar acı ceksemde kendimi tamamen birakmadim, hep yapacak birşeyler buldum kendime, tavsiye ederim sizlere de sevgili dostlarım.
Bu tepsi de baharda yaptığım bir tepsidir. Stencil çalıştım. Sadece su bazlı vernik kullandım çünkü salonda dekoratif amaçlı kullaniyorum. Aslında daha açık bir turkuaz yazacaktım ama olusuna bıraktım işte boyle oldu.
Evim dergisinin her sayısını alıyorum, o başka. Ama buuu çok özel, çünkü Nilgün Ablanın evi, güzel evi var bu dergide. O kadar benimsemisimki, sanki bana ait birşey yayınlandı orada. Almadiysaniz bir koşu gidip alın, tanimiyorsaniz, ki ben hiç sanmıyorum, tanımış olun: evimiseviyorum.colette.blogspot.com.
Sevgilerimle....
