Öncelikle Somada hayatını kaybeden insanların,emekçilerimizin yakınlarına Allahtan sabır dileyerek başlamak istiyorum, keşke hiç kuramamış olsaydım bu cümleleri diyerek...
Bu nasıl bir kaderdir bu, evinden çıkarsın çocuklarını ve eşini öperek yada acele bir kahvaltı yaparak ben gidiyorum deyip kapıyı çarparak, ya da herkes uyuyordur sen çıkarken o yüzden son birkez vedalaşamamışsındır ev ahalisiyle...Nereden bileceksin o gün bir daha geri dönemeyeceğini evine...Çok üzgünüm, sadece empati kurabiliyorum elimden başka hiçbirşey gelmiyor maalesef. Ama sürekli şu soru aklımda yanıp yanıp sönüyor : "Neden böyle kazalar bizim ülkemizde çok fazla oluyor?!!!" Daha mı az değerli onların hayatı, diğerlerinden.Neden gerekli önemlemler alınmıyor böyle felaketler olmadıkça!!!Neden!!!
Çok ama çok üzgünüm, bir umut içimde umarım hala sağ birileri vardır orada diye ama bunu söylerken bile çok üzgünüm çocuklarımı çocukları yerine koyuyorum eşlerini de eşim.
Vefat edenlere Allahtan rahmet ailelerine de dayanma gücü diliyorum............................